Food fotograferen is misschien wel de meest pure vorm van fotografie: kleur, compositie en licht. Niks extra. Niks, nada, noppes.
Vork in de steel
Sommigen moeten bij de laatste woorden de wenkbrauwen hebben gefronst. Op internet gaan allerlei verhalen rond over bijvoorbeeld het volspuiten met siliconen. Tja, we weten allemaal hoe een hamburger oogt als we het bij een fastfoodketen half geplet uit een gefrommeld papiertje halen. Op reclameposters ziet zoiets er toch anders uit. Bedenk echter wel dat je het dan over de fotografie van multinationals hebt. Buiten die wereld is de realiteit toch anders. Veel indianenverhalen gaan dan helemaal niet op. Of de vork blijkt toch iets anders in de steel te zitten. Veel is slechts een mythe.
Fotografie voor restaurants
Zelf doe ik regelmatig foodfotografie voor restaurants, en ik herken weinig van de verhalen op internet. Veel gimmicks zijn helemaal niet nodig omdat hetgeen uit de keuken komt geweldig is bereid en prachtig is opgemaakt. Echte koks leggen er eer in om iets moois te maken, en hun werk begint vaak al bij inkoop. Garbage in, garbage out, zo luidt het devies. Elke rechtgeaarde foodie kan dit beamen. En dat is te merken als het eten wordt geserveerd. Bellissima!
Styling & compositie
Als fotograaf focus ik me meer op de styling, de compositie en het licht. De tafel, de aankleding. Geen rare fratsen. Er is zoveel meer waar je op moet letten. Zo moet je heel snel werken als het gaat om desserts, want ze lopen razendsnel uit. Zeker in de zomer. Heel belangrijk is ook dat je goed rondkijkt en de klantwensen goed in het vizier hebt. Wat kun je allemaal gebruiken voor net dat beetje extra, de instagram worthiness? Goed uitvragen is het halve werk.
Het licht, altijd weer het licht
Cruciaal is het licht. Kleur, contrast, en ja, zelfs de versheid of de textuur van de gerechten kun je wel of niet accentueren met het juiste licht. Het is vaak het verschil tussen wow or no. Afhankelijk van de situatie gebruik ik daarom flits of het aanwezige licht. Soms betekent dit dat er heel wat moet worden geschoven met tafels en ander meubilair.
Uiteindelijk is het simpel. Je gebruikt de tools die je als fotograaf hebt - kleur, compositie en licht - en daarmee compenseer je voor wat noodzakelijkerwijs ontbreekt bij een foto: ambiance, geur, en intense smaaksensaties.
Meer voorbeelden van mijn foodfotografie: portfolio foodfotografie.
Vork in de steel
Sommigen moeten bij de laatste woorden de wenkbrauwen hebben gefronst. Op internet gaan allerlei verhalen rond over bijvoorbeeld het volspuiten met siliconen. Tja, we weten allemaal hoe een hamburger oogt als we het bij een fastfoodketen half geplet uit een gefrommeld papiertje halen. Op reclameposters ziet zoiets er toch anders uit. Bedenk echter wel dat je het dan over de fotografie van multinationals hebt. Buiten die wereld is de realiteit toch anders. Veel indianenverhalen gaan dan helemaal niet op. Of de vork blijkt toch iets anders in de steel te zitten. Veel is slechts een mythe.
Fotografie voor restaurants
Zelf doe ik regelmatig foodfotografie voor restaurants, en ik herken weinig van de verhalen op internet. Veel gimmicks zijn helemaal niet nodig omdat hetgeen uit de keuken komt geweldig is bereid en prachtig is opgemaakt. Echte koks leggen er eer in om iets moois te maken, en hun werk begint vaak al bij inkoop. Garbage in, garbage out, zo luidt het devies. Elke rechtgeaarde foodie kan dit beamen. En dat is te merken als het eten wordt geserveerd. Bellissima!
Styling & compositie
Als fotograaf focus ik me meer op de styling, de compositie en het licht. De tafel, de aankleding. Geen rare fratsen. Er is zoveel meer waar je op moet letten. Zo moet je heel snel werken als het gaat om desserts, want ze lopen razendsnel uit. Zeker in de zomer. Heel belangrijk is ook dat je goed rondkijkt en de klantwensen goed in het vizier hebt. Wat kun je allemaal gebruiken voor net dat beetje extra, de instagram worthiness? Goed uitvragen is het halve werk.
Het licht, altijd weer het licht
Cruciaal is het licht. Kleur, contrast, en ja, zelfs de versheid of de textuur van de gerechten kun je wel of niet accentueren met het juiste licht. Het is vaak het verschil tussen wow or no. Afhankelijk van de situatie gebruik ik daarom flits of het aanwezige licht. Soms betekent dit dat er heel wat moet worden geschoven met tafels en ander meubilair.
Uiteindelijk is het simpel. Je gebruikt de tools die je als fotograaf hebt - kleur, compositie en licht - en daarmee compenseer je voor wat noodzakelijkerwijs ontbreekt bij een foto: ambiance, geur, en intense smaaksensaties.
Meer voorbeelden van mijn foodfotografie: portfolio foodfotografie.
RSS-feed